Galata Kulesi6 Haziran 1973Pırıl pırıl bir yaz günüydüAydınlıktı, güzeldi dünyaBir adam düştü o gün Galata Kulesi’ndenKendini bir anda bıraktı boşluğaÖmrünün baharındaBütün umutlarıyla birlikteParamparça olduBir adam benim oğlumdu...Gencecikti VedatIşıl ışıldı gözleriİçiBütün insanlar için sevgiyle doluyduÇıktı apansız o dönülmez yolculuğaKendini bir anda bıraktı boşluğaSöndü güneş, karardı yeryüzü bütünZaman durduBir adam düştü Galata Kulesi’ndenBu adam benim oğlumdu“Açarken ufkunda güller alevden”Çıktı, her günkü gibi gülerek evdenKimseye belli etmedi içindeki yangınıYürüdü, kendinden eminSonsuzluğa doğruGalata Kulesi’nde bekliyordu ecelBir fincan kahve, bir kadeh konyakÖlüm yolcusunun son arzusu buyduBir adam düştü Galata Kulesi’ndenBu adam benim oğlumduKüçüktü bir zamanKucağıma alır ninniler söylerdim ona“Uyu oğlum, uyu oğlum, ninni”Bir daha uyanmamak üzere uyudu Vedat6 Haziran 1973Galata Kulesi’nden bir adam attı kendiniBu nankör insanlaraBu kalleş dünyaya inatŞimdi yine bir ninni söylüyorum ona“Uyan oğlum, uyan oğlum, uyan Vedat”...Ümit Yaşar OĞUZCAN
Galata Kulesi - Ümit Yaşar OĞUZCAN
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder